WIRIDZ MAKLUMAT DJATI. Bagian. 3

WEJANGAN WIRIDZ MAKHLUMAT DJATI. Sambungan dari Bagian. 2

WEDARAN ILMU KEBATINAN TAREKOT TASAWUF DAN MA’RIFAT YANG PERNAH DI PELAJARI OLEH KI DJAKA TOLOS.


WIRID MAKLUMAT JATI :
Oleh: Wong Edan Bagu.
(PRTP)
Jakarta  tgl 09-09-2009

14.KIRANG 1 DINTEN. Manawi otot ing ugel-ugel suku kita sampun kendho, utawi sarira kita sampun angedalaken riwe kumyus, punika kita terkadhang darbe rumaos angangkat wijing raga kaliyan sukma. Ing ngriku panggenaning angawinaken badan kaliyan nyawa, mawi angandelaken saniskara, mawi nyebut salebeting cipta makaten : Alloh kinawinake, winalenan dening rosul, pangulune mohammad, saksine malaekat papat, iya ingsun kang angawin badaningsun, sapatemon kalawan sukmaningsun, winalenan dening rahsaningsun, kaunggagahake dening cahyaningsun,sinaksenan dening  malaekatingsun papat, jabarail yaiku pangucapingsun, Mikail pangambuningsun, Isropil paningalingsun, Ngijoil pamirsaningsun,srikawine sampurma saka kodratingsun.

15. LALAMPAH. Manawi kulit sampun boten pera kumrisik, lajeng asrep, keketeg ugel-ugeling asta sampun sirna,andadosaken oncating kanaka tanpa cahyapramananing tinggal sampun sepen,paningal bawur grebeging talingan sirep,andadosaken pinggeng sanalika,lajeng gringgingen saranduning salira,sarta mambet gandaning sawa.ingriku kedah santosa ing panggalih,sampun liya ing pangesti,sebab wektuning badhe kadhatengan rancana ageng saking idajilanat lan panggodaning sadherekipun pribadi sekawan kalmia pancer,mila lajeng karwat salebeting cipta,makaten :

Ingsun angruwat kandang ingsun papat kalmia pancer,marmati kakang kawah adhi ari-ari getih puser,sakehe kadang ingsun kang ora katon lan kang ora karawatan,kadangingsun kang metu saka margaina,sarta kadangingsun kang metu bareng sadina,kabeh padha sampurna’a nirmala waluya jati saka kodratingsun.Lajeng nyipta pangukudan,makaten : Ingsun andadhekake ngalam donya iki saisen-isene kabeh iki yen wis tutug wawangenane,nuli ingsun kukud mulih mulya sampurna dadi sawiji,kalawan kahanan ingsun maneh,saka kodrat ingsun.Lajeng nyipta pamancadan,makaten : Ingsun mancat saka ing alam insane kamil,tumeka marang alam ajean,nuli tumeka marang alam missal,nuli tumeka marang alam arwah,nuli tumeka marang alam akadiyat,nuli tumeka marang alam insane kamil maneh,sampurna padhang trawangan saka kodratingsun.

Sadaya wau muhung kaliyan nyiptakemawon sebab tataning sarengat tarekat,hakekat,makripat,sampun kinukud.Dene sarengat punika lampahing badan,dunungipun ing lesan.Tarekat lampahing manah dunungipun ireng grana.Hakekat lampahing nyawa,dunungipun ing talingan makripat lampahing rahsa,dunungipun ing netra.dene ingkang kinukud rumiyin paningaling netra,kaumpamekaken bawuring kacawirangi,utawi esating toya jamjam.nunten pamiarsaning talingan,kaumpamekaken rentahing godhong sajaratiyomuntaha,utawi kangsrahing kajarswad.nunten panggandaning grana,kaumpamekaken guguring ikrap,utawi rebahing redi tursina punapa dene sugaring wukir jabir,sirahing jurang mukadasituwa.Nunten pamiraosing lesan,kaumpamekaken bibrahing wot siratalmustakim,utawi risaking katbatulloh.

Ing ngriku tan liya namung mangesti nyipta manunggaling kawula gusti,anata sarira,patrapipun makaten : Asta sidhakep,dariji ngapurancang,jempol ka’aben sami jempol,tumumpang ing jaja,suku salonjor,jempol polok dhengkul kiwa tengen ka’abena ingkang rapet,pajaleran palandhungan sampun ngantos kaindihan,nunten mawas pucuking grana kasipat kaliyan jaja,puser,pajaleran dumugi jempol suku waja gathuk,lati mingkem,pucuking lidah madal ing cethak,lajeng ngeremna netra kang alon,sarta lajeng nata lebet wedaling napas,pratingkahipun sampun kasesa,napas lumebet nyipta : HOE,napas medal nyipta : ALLAH,dados : HU-ALLAH.punapa dene dipun santosa ing pangesti,manawi katingal punapa-punapa,poma sampun dipun paelu,punika rencananing pejah,dipun tansah jinem ing cipta.

`           Ing ngriku wiwiting rahsa kita mingsed   saking jempol suku,dumugi ugel-ugel,lajeng dumugi dengkul,kaparengan panariking rahsa kita saking pucuking dariji asta,lajeng dumugi walakang,kaparengan panariking rahsa kita saking pucuking urat,lan saking urat kendel ing puser,kang njaja,kang saking sikut dumugi salang lajeng kempal wonten ing njaja,lajeng minggah dumugi ing tenggak,lajeng dumugi ing utek,sareng sirnaning napas kita,serta sirnaning keketeging jantung,amung kantun keketeging utek,lajeng ngambah alaming nyawa,budi cahya,dumugi alaming pangeran,lajeng kasat mata ing ndalem cipta,kados gebyaring calcret,boten mawi antawis malih paworing kawula gusti anunggil gesang wonten salebeting cahya kita pribadi,ingkang tanpa gesang kita wangsul kados kang rumiyin,tetep gesang ingkang tanpa wiwitan lan tanpa wekasan,inggih gesang ing donya ndhelahan,langgeng ing salami-laminipun.

Ing mangke mratelakaken panengeraning manungsa ingkang badhe dumugi ing janji,ingkang kawistara saking panawaning liyan,kados ing ngandhap punika :

1.       KIRANG 3 TAUN.Terkadhang kados angsal panglulu gesangipun.
2.       KIRANG 2 TAUN.Terkadang ghadhah lageyan ewah saking adat.
3.       KIRANG 1 TAUN.Terkadang angenggal-enggali solah bawanipun.
4.       KIRANG 6 WULAN.Terkadang salin lalabuhanipun,lajeng tanpa hawa kadosta tiyang kereng,dados alim,tiyang remen ing parameyan,dados karem ingasepan,sapanunggalanipun.

5.       KIRANG 3 WULAN.Terkadhang wangsul wawatekanipun kados lare.
6.       KIRANG 1 WULAN.Terkadhang katingal surem cahyanipun,tandha badhe nandhang sakit.
7.       KANTUN NGENSTOSI SANGAT,urubing netra,sampun dhoyong sarta katingal sampun sirep amung kantun gilar-gilar,lajeng kamisawangen,kedhet kendhel,imba tikel.
8.       DUMUGI JANJI.lajeng ical matinipun,netya pucet,karna pengeh,grana mingkup,grayanging badan sampun asrep,keketeg sadaya sepen,lajeng mambet gandaning sawa.

Dene menggah patrapipun pamawas,pucuking grana kita kasipat kaliyan jajanipun ingkang sakit,lajeng winawas kliyan megeng napas,angeningaken cipta,angesti paworing kawula gusti,ing ngriku enggening waspada.

8. WASANA – JATI

Kacarios bilih kita bdhe pejah, keketging jantung sampun sampurna, namung kantun keketeg salebeting utek kemawon lajeng karaos nikmat salir anggota ning sarira sadaya. Wektu sirnaning warana lajeng katingal ing jaman karamaulloh, tegesipun jaman kamulyaning alloh. Pangraosipun ing ndalam ngadanrukini dathengipun sakathaing cahya ingkang ngilmputi dathing karaton, amawa tandha kapiarsa salebeting cipta kados wonten susra rame surak ambal-ambalan. Sampun ngantos kaget, sabab punika kumaraning hawa kita ingkang sirna sampurna, ing ngriku namung amusti pupuntoning tekad kang santosa, kados ngibarating aksara alip kang aljabar jer apes, ungelipun : A,I,O tegesipun : aku iki urip, lajeng anyipta’a branta ingkang dat supados sampun kengetan dhateng ingkang katilar kantun sadaya ing nalika punika boten mawi atawis lajeng byar katingal ing alam kabir,kados wawangsitipun S. kali jaga ingkang badhe kalampahan wonten salebeting jaman karamtulloh kaetosan ing ndalem ngadamrukmi katingal saking pangraos kados ing ngandhap punika :

1.       Ing sakawit katingal alam rokhiyah,tegesipun alaming nyawa, apadhang dede padhaning rahina, tanpa keblat wetan ler kidul kilen tengah miwah ngandhap nginggil. Ing ngriku aningali saganten tanpa peti, punika wahananing manah kawimbuhan cahyaning utek satengahing saganten wonten duryat panca maya, tegesipun sosotya, saking osik gangsal warni, kados teja gumawang cahyanipun. Punika wahananing jantung kawimbuhan cahya ning joharawal, inggih punika manik. Ingkang panca maya lajeng liput jatining manah, dados pangrasaning sarira, jumeneng wonten telenging samudra tanpa tepi wau. Empanipun angawasaken amung dumunung wonten ing cipta, papanipun anyidikaken dumunung wonten ing paningal, pamiarsa, pangganda, pamiraos miwah pangraos saklebeting cipta lajeng asa rupa jalma, dipun wastani mukasipat. Dene kuwasanipun namung anuntun sakaliring sipat sadaya, ing nalika punika sampun ngantos kasamaran dhateng panengeraning rupa sajati, inggih rupa kita pribadi jumeneng alip mutakalimunwakid, tegesipun sipat kang angandika sakecap tanpa lesan. Ing ngriku dipun mantep ing iktekad, sabab wawayanganing roh sampun ngatingali salebeting pramana, inggih roh kita pribadi, sampurnanipun anunggil kahanan dhateng alaming rahsa, inggih rahsa kita pribadi.

2.    Sasirnaning alam rokhiyah,katingal alam siriyah,tegesipun alam ing rahsa,pandhngipun anglangkungi pandanging alam rukiyah,ing ngriku dhateng cahya sekawan warni,cemeng,abrit,jene,pethak,punika wahananing budi amedalaken kahanan ing napsu hawa sekawan prakawis,ingkang sami dados durgamaning rahsaning manah.katingalipun tumaruntun satunggal-tunggal,ingkang wiwit katingal rumiyin cahya cemeng,punika kahananing napsu aluhamah,hawanipun nalika gesang amurugaken dhangga,arip luwe sapanunggalipun,wahananipun ing wadhuk,wahyanipun saking lesan. Kadosanipun salebeting cahya cemeng katingal sakaliring satokewan wah gegemrotan sami angragodha kados anganggep pangeran,prabawanipun bumi gonjing,alaming napsu dipun wastani alam nasut,tegesipun supe. Poma dipun enget sarta santosa,sampun ngantos korup wonten salebeting cahya cemeng,bok manawi lajeng nitis dhateng satokewan utawi gegemrotan.

Boten antawis dangu cahya cemeng sirna,nunten kaingal cahya abrit,punika kahananing napsu amarah,hawanipun ing nalika gesang amurugaken angkara,panasten jail drengki sapanunggilanipun,wahananipun ing ampere,wahyanipun saking karna,kadadosanipun ing salebeting cahya abrit katingal saliring budi srani brekasakan,inggih sami angragodha ang anggep pangeran,prabawanipun latu ageng amurub angalad-alad alaming napsu dipun wastani alam jabarut,tegesipun sereng,ing nalika punika panggenaning rekaos,poma dipun sareh sarta santosa,sampun ngantos korup wonten salebeting cahya abrit,bok mawi anitis dhateng brekasakan.

Boten dangu cahya abrit sirna,nunten katingal cahya jene,punika kahananing napsu supiyah,hawanipun ing nalika gesang amurugaken murka,pepenginan pakereman kabingahan sapanunggilanipun,wahananipun ing limpa,wahyanipun saking netra,kadadosnipun ing salebeting cahya jene sakaliring peksi miwah bangsa iber-iberan,inggih sami angragodha kados anganggep pangeran,prabawanipun angin pancawara ageng,alaming napsu,dipun wastani alam laut,tegesipun gingsir,ing nalika punika panggenaning lenggang saliring anggotaning salira,poma dipun tetep sarta santosa,sampun ngantos korup wontun salebeting cahya jene,bok manawi nitis dhateng peksi miwah iber-iberan.

Boten dangu cahya jene sirna,nunten katingal cahya pethak,punika kahananing napsu mutaminah,hawaning nalika gesang amurugaken lobaning kautaman sapanunggilanipun kadosta anglampahing pujabrata angalantur boten mawi watawis,wahananipun ing babalung,wahyanipun saking brana,kadadosanipun salebeting cahya pethak katingal sakaliring ulam loh,miwah bangsanipun ulam toya wonten saganten rahmat,inggih sami angragodha kados anganggep pangeran,prabawanipun toya wening tanpa sangkan,alaming napsu dipun wastaning alam malakut,tegesipun karaton,ing nalika punika panggenaning uninga ing karaton,poma dipun waspad sarta santosa,sebab dede sajatiningkaraton kang rinakit maha mulya,sampun ngantos korup selebeting cahya pethak,bok manawi nitis dhateng ulam roh miwah bangsanipun bubujengan toya.menggah sampurnanipun sakawan pisan unika sami nunggil kahanan dhateng alaming cahya,inggih cahya pribadi.

3.       Sasirnaning alam siriyah,katingal alam nuriyah,tegesipun alaming cahya,padhangipun anglangkungi padhanging alam siriyah,ing ngriku dhatenging cahya amanca warni,cemeng,abrit,jane,pethak,ijem,gumelar sareng sami katingal karaton sarwa raras sadaya,unikawahananing pancadriya kawimbuhan cahyaning pramana,alaming pancadriya dipun wastani alam idayat,tegesipun pitedah,dene anedahaken panggenanipun gumelaring karaton,ananging dede sajatining karaton kang rinakit maha mulya,punika karatoning panasaran,kadosta karaton ingkang katingal salebeting cahya cemeng,punika karaton dating satokewan miwah gegremetan ingkang katingal wonten salebeting cahya abrit,punika karaton dating brekasakan ingkang katingal wonten salebeting cahya jene,punika karaton dating peksi miwah bangsa iber-iberan. Ingkang katingal wonten salebeting cahya pethak,punika karaton dating ulam loh miwah bangsaning bubujengan toya. Ingkang katingal wonten salebeting cahya ijem,punika karaton dating tutuwuhan.

Anunten ing nalika punika wonten kapiyarsa swara kados tangising bayi kala lahir,lajeng amangsit anedahaken karaton ingkang amahamulya,pomadipun jinem,sarta santosa sampun ngantos anyipta milih salah satunggal,bok manawi kalebet karaton panasaran.menggah sampurnanipun ingkang katingal punika,sami anunggil kahanan dados cahya wening wonten salebeting alam nuriyah,inggih taksih cahya kita pribadi.

4.       Taksih salebeting alam muriyah,ing mriku katingal cahya uning,salebeting cahya wonten huruf satunggal,angadeg sasada lanang agengipun,darbe sorot wolung warni,cemeng,abrit,jene,pethak,ijem,biru,wungu,dhadhu,gumelar sareng sami katingal sowarga sarwa asri sadaya,punika wahananipun warnaning pramana,kawimbuhan dening suksma,alaming pramanadipun wastani alam miskat,tegesipun bira’I,dene panggelanipun rumaos branta dhateng gumelaring swarga,ananging dede sajtining swarga kang maha suci,dede panggenan kang anikmat mafangat rahmat,unika kahyanganing jim sadaya,amung panggenan kamukten kemawon,kadosta ingkang katingal sawarga,sarwa cemeng meles meleng – meleng mindha mustikaning bumi,punika kadadosan saking kanistaning cipta,yen njumeneng wonten ing ngriku,bok manawi dados retuning jim cemeng. Ingkang katingal sawarga sarwa abrit amartaka;mimba soroting sosotya genihara,punika kadadosan saking dustaning cipta,yen jumeneng wonten ing mriku,bok manawi dados retuning jim aprit. Ingkang katingal swarga sarwajene sumunar mimba retnadumilah,punika kadadosan saking doraning cipta,yen jumeneng wonten ing mriku,bok menawi dados retuning jim jene. Ingkang katingal sawarga sarwa pethak maya-maya wenes mimba manik maya punika kadadosan saking setyaning cipta,yen jumeneng wonten ing mriku,bok manawi dados retuning jim pethak. Ingkang katingal swarga sarwa ijem angu nguwung mindha manic tejamaya,punika kadadosan saking kasantosaning cipta,yen jumeneng wonten ing ngriku, bok manawi dados ratuning jim ijem. Ingkang katingal swarga sarwa biru nguyek mindha manik nilapakaja,punika kadadosaning sambawaning cipta,yen jumeneng wonten ing mriku bok manawi dados retuning jim biru. Ingkang katingal sawarga sarwa ungu menges mindha manic pusparaga,punika kadadosan saking sambadaning cipta,yen jumeneng wonten ing mriku bok manawi dados retuning jim ungu. Ingkang katingal sawarga sarwa dhadhu,muncar mimba mirah delima punika kadadosan saking ewah,gingsiring cipta,yen jumeneng wonten ing ngriku,bok manawi dados retuning jim dhadhu. Ing nalika punika mambet gandhanipun sakathahing kahyangan wau amrih angambar-ambar kados anarik rahsa,poma sampun ngantos karaosaken,bok manawikalebet ing sawarga panasaran. Menggah sampurnanipun makaten punika sami nunggil kahanan dados cahya mancur wonten salebeting alam oluhiyah,inggih taksih cahya kita pribadi.

5.       Sasimaning alam nuriyah,katingal alam oluhiyah,inggih punika alam ilahiyah, tegesipun alaming pangeran,padhangipun anglangkungi phadhangipun lam nuriyah,ing ngriku katingal cahya mancur,salebeting cahya katingal rurupan kados tawon gumana,jumeneng ing makam pana,tegesipun panggenan waskita,punika warnaning suksma,kang amimbuhi ing saliring warna sadaya,anglimputi saubenging jagat alit jagat ageng ing saisen-isenipun,ananging gesangipun saking pramananing rahsa,ing nalika punika dhatenging nyarupi bapa, kaki lan sapanunggilanipun luluhur jaler, angaken utusaning dat kang  mahasuci,kinen angirit dhateng kalaratullah, poma dipun santosa sampun ngantos kaimanaken, sabab punika afngaling suksma kita pribadi.menggah sampurnaning ingkang katingal makaten punika sami anunggil kahanan dados cahya mencorong wonten salebeting alam oluhiyah ugi, inggih taksih cahya kita pribadi.

6.       Taksih salebeting alam oluhiyah, sangsaya wewah padhangipun, ing ngriku katingal cahya mencorong, salebeting cahya katingal wonten sipating rurupan kados golek gadhing asawang puputran mutyara,dede jaler dede estri dede wandu, jumeneng ing makam baka, tegesipun, panggenan langgeng, punika pramananing rahsa, ing nailka punika dhatengipun widadari awami biyung nini sapanunggilanipun luluhur estri,angaken utusaning dat kang Amahasuci, kinen angirid dhateng kalaratullah, poma dipun santosa sampun ngantos kaimanaken. Sebab punika afngaling rahsa. Kita pribadi.

Menggah sampurnaning ingkang katingal makaten punika, sami anunggil dados cahya gumilang tanpa wawayangan wonten salebeting alam oluhiyah ugi inggih taksih cahya kita pribadi.

7.       Taksih salebeting alam oluhiyah, tanpa kinten-kinten padhangipun, ing ngriku boten katingal punapa-punapa amung cahya gumilang tanpa wawayangan, punika cahyaning atma sajati, anunggil cahyaning dat kang asipat hesa, boten jaman boten makam, boten arah boten enggan, tanpa kanta rupa warna, sepen saking ganda rasa swara, amung waluya kados kala kadhim ajaliabdi, kakadosanipun atma kita asarupi maha mulya, kang amurba amasesa kang kawasa anitahaken saliring alam, sarta angliputi alam sadaya, apranawa mengku sakaliring makam sampurna, gesang piyambak boten wonten ingkang anggesangi, dipun basakaken kayun bilrokin, tegesipun gesang tanpa hawa, inggih punika dados tajalining gusti kang maha suci sejati, kang agung datipun, kang wisesa asmanipun, kang sampurna afngalipun, dumunung ing gesang kita pribadi, ing ngriku marginipun ibarat konasipun curiga supana, angliputi warangka kajeng gesang ingkang sajati, amawa tandha kasamata ing ndalem cipta kados gebyaring caleret medal saking badan kita pribadi, inggih punika sampurnaning keketeg salebeting. Sareng lakiyan sampurnaning atma dados cipta, sampurnaning cipta dados waskita, lajeng boten mawi antawis paworing kawula gusti, apulangkayun ing ndlaem nur Muhammad hakiki, tegesipun tunggil gesang wonten salebeting cahya sajati ingkang gumilang tanpa wawayangan, inggih punika duryating gesang kita wangsul dhateng duryat mantuk dados sajatining mutlak kang kadhim ajaliabadi, dipun basakaken kayun pidharaheni, tegesipun gesanging kahanan kalih, wonten ing alam sahir kita gesang, wonten ing alam kabir kita inggih gesang, sarta dumunung ing kalarat kita kang sajati, langgeng wonten salebeting kahanan kang amahamulya sarwa nikmat manfangat rahmat tanpa karana, tegesipun punapa kahananing ngriku sadaya ngijil saking kodrat kita sadaya, sami sanalika lajeng rumaos waluya dados dating gusti kang maha suci sajati asipat hesa. Tandhanipun dene kawasa aningali tanpa near mirasa tanpa karna, angganda tanpa grana, angandika tanpa lesan ing temahan sampun sarwa waskita boten mawi kasamaran dhateng ingkang gaig-gaib, sarta enget wewentehan sanes karaning purwa wadiya wasana sadaya, sampun uas sumelang malih.

Punapa ingkang kasebut ing nginggil wau , sadaya punika wawarah tumrap dhateng para ngam, murih sumerep ingkang badhe kalekasanan ing dhelahan,babasan sabecik-sebanipunbecike anglakoni tanpa tuduh prayogi kang sumerep kanthi kang seserepan. Pipindhanipun kados dene tiang badhe seba ing panjenengan Ratu, wonten ingkang tedah margi lumbebet ing kadhaton, winarah awit saking Pangurakan, lajeng angambah ing galadhag, lajeng ngambah ing alun-alun, anglangkungi waringin sengkeran, anjog ing pagelaran, lajeng ing itinggil, anglangkungi kori Brojonala, Kori Khamandhungan, lajeng kori srimanganti,anjog palataran ing Dhatulaya, ing ngriku manawi angsal kanugrahan saged marak ngabiantara Nata. Menggah ingkang kaambah wau sayeti sami katingalan isen-isenipun sarta wonten ingkang dados awisanipun piyambak-piyambak. Dene tumerap tiyang ingkang sampun perak ing panjenengan Ratu,  sebanipun boten perlu mawi pitedahan, sampun saged laju ngabyantara anjujug  medal kori  Kadhaton pengkeran Makaten ugi ing jaman sakaratil maot, manawi tiyang sampun tinitah mukmin kas, inggih ingkang sampun tinarimah saking lampahipun piyambak sg ayekti saged angesti cipta cangcuting amaterapaken panjenengan- ingdat, supados boten wonten punapa-punapa, lan sampun ngantos katingal punapa-punapa ing sawiji-sawijining kahanan tuwin ruruphhen punapa kemawon,ing ngriku kuwasa laju manjing selebeting alam oluhiyah wonten ing ndalem cahya gumilang tanpa wawayangan inggih cahya kita pribadi.

Tutuladhanipun kados ingkang kocap duk ImanRohaniyah Japar Sidhik ing tanah Arab, sampun kalampahan seda ing dalem sadinten lajeng saged gesang malih, punika anyariosaken ingkang  katingalan awit angangkat mingsedinrahsaning atma, ing salajengipun ngantos tutug salebeting alam oluhiyah, sarta dhatengipun para widadari, rahayu lajeng enget, sarta lajeng jinantenan manawasampun andungkap ing kahanan kang maha mulya ing salebeting cahya gumilang tanpa wawayangan, nanging dereng mangsanipun dumugi jng ngriku wekasan Iman Rohaniyah Japar Sidhik kinen wangsul dhateng alam dunya malih.Punapadene lajeng tinedahaken ing dadalan ingkang leres, sarta minarah sajatining sadaya kahanan ingkang sampun dipun sumerepi sadaya boten wonten ingkang kalangkungan.Inggih makaten punika cariosaning Iman Rohaniyah Japar Sidhik anggenipun lajeng wungu saking seda.Panjenenganipun lestantun asma Rohaniyah, tegesipun nyawa kathah……………… SELESAI.

SALAM….MUGA BERMANFA’AT KANGGO SING LAGI LAKU KEBATIANAN.
Salam Rahayu kanti Teguh Selamat Berkah Selalu
Ttd:
Djaka tolos / Wong Edan BaGu
Putera Rama Tanah Pasundan
http://putraramasejati.wordpress.com
http://wongedanbagu.blogspot.com