Sabejane sing Kesed Isih Kasil sing Wani Rekasa:
YEN ora gelem lara lapa, mesthine ora perlu ngarep-ngarep
bakal kecandhak sing diidham-idhamake. Pancen ana wae wong-wong sing klebu thenguk-thenguk
nemu kethuk. Nanging sabegja-begjane wong kesed, mesthi luwih begja sing wani
rekasa tur ora kendhat olehe mbudi daya. Mula ora aneh manawa saben
keberhasilan banjur dianggep perlu dipahargya, dipanebrama kanthi cak-cakan
kang maneka warna.
Temene wis akeh crita sing liding dongenge: ora ana
kesuksesan tanpa pambudi daya. Upamaa ana, dudu kesuksesan sing sejati, nanging
mung asipat artifisial, kamuflase, utawa instan wae. Tegese, kesuksesan sing
gampang bubrah keterak aratan.
Emane, sing instan, sing cepet dadine, kepara yen bisa cukup
tinempuh kanthi liwat dalan sidhatan, kuwi sajake sing luwih akeh diidham-idhamake.
Ora perlu ngrekasa, ora usah ndadak ngenteni suwe, ning asile cetha. Cetha yen
sukses, nanging ngiwakake proses. Apa bisa?
Sawernane biografi utawa autobiografi sing ditulis dening
para tokoh sing kagolong sukses, padha crita ngenani pengalamane tokoh kasebut
ngranggeh kesuksesan. Sajake angel diprangguli, bisane para tokoh mau ngranggeh
kesuksesane srana nempuh dalan sidhatan. Sing lumrah, para tokoh mau padha
nyritakake niba tangine, lara lapane, lan patrap sing ora gampang nglokro
nalika ngadhepi pepalang lan gagal. Gagal ora dianggep tekane kiamat, nanging
mujudake kesuksesan sing tertunda. Iki laras uga karo unen-unensapa temen bakal tinemu.
Pancen, babare saben biografi lan autobiografi kaajab bisa
dadi tepa palupi marang sapa wae sing kepengin ngranggeh kesuksesan. Kanthi
mangkono, para mudha utawa sapa wae sing lagi bebadra, gelema ndadekake
minangka kaca benggala.
Lara Lapane Damarwulan
Crita-crita sejarah, fiksi klasik, lan crita babaran anyar
uga kerep ngandharake piwulang mangkono.
Lakon Damarwulan Ngenger, upamane. Sekawit, adoh saka desane, Paluamba,
Damarwulan mlebu wewengkon Keraton Majapait kedereng saka kepengine dadi
narapraja. Yen kawawas saka sangu, lair-batin, wis luwih dening cukup. Dhasar
pidegsa, bagus, lantip ing panggraita, tur pinunjul ing gelar bandayuda.
Ewosemono, Damarwulan lila legawa nalika sowan ing kepatihan
dheweke malah didadekake pekathik. Pegaweyan ngupakara jaran, sakeplasan bisa
dianggep adoh saka panjangka sekawit. Nanging kanthi dadi pekathik, pranyata
Damarwulan tetep entuk dalan, kejaba ing kono dheweke uga ngalami kadidene
pematangan.
Arepa kependhem sajroning lumpur, mutyara mesthi tetep
mutyara lan mesthi bakal ketok cahyane. Semono uga Damarwulan.
Sabanjure Damarwulan sing wis sambung tresna karo putrine
Patih Logender, Anjasmara iku pinilih minangka duta sraya kanthi jejibahan
ngrampungi Menakjingga ing Blambangan sing dianggep mbalela. Sesanggan sing
abot, senajan yen kasil bakal ngregem panguwasa Majapait lan ndhaup sang ratu,
Dyah Kencanawungu.
Sawetara kuwi, putra kembare Logender, Seta lan Kumitir, uga
ngarep-arep bisa ngukup sayembarane sang Ratu. Nanging bocah kuwi wegah rekasa,
milih gampange wae.
Damarwulan sing kudu perang tandhing dhewe mungsuh
Menakjingga, malah nganggo semamput barang, akire kelakon nindakake pakaryane.
Kasil nyirnakake Menakjingga.
Kosokbaline, Seta lan Kumitir wanine mung nglimpe.
Damarwulan dilimpe, diarah patine. Dene sirahe Menakjingga dirampas, disowanake
minangka bukti ing keraton. Arang sang Ratu, uga ramane, kekarone padha
nglapurake manawa wis kasil nindakake pakaryan.
Nanging apa wae anggere bosok, mesthi bakal ngganda mambu.
Semono uga pokale Seta-Kumitir.
Trologine Suparto Brata, Gadis Tangsi, Kerajaan Raminem, lan
Mahligai di Ufuk Timur, uga kanthi landhung nyritakake lelakone tokoh aran Teyi
sing urip lara lapa nanging tundhone bisa ngregem Kerajaan Raminem. Sekawit
sengsara nanging pungkasane mulya.
Senajan wis ora kurang-kurang piwulang lan kaca benggala
tumrap kepriye ngranggeh kesuksesan, tetep wae mentalitas dalan sidhatan nggodha sadhengah wong. Ora mung supayadalan rupak aja nganti kedhisikan, nanging uga sapa ngertithenguk-thenguk nemu kethuk. Sapa ngerti mak tlepok ketiban
rejeki. Sapa ngerti begja.
Mulane ora nggumunake, sawernane sayembara, embuh sing mambu
main utawa pancen main tenan, tetap dadi paran pangarep-arep kanggo ngranggeh
kesuksesan. Luwih-luwih sing sambung rapet karo fulus. Bola-bali mentalitas melik
barang kang melok, kesusu malah merga keselak muluk.
Kamangka, sabeg-begjane wong sing ngarep-arep kesuksesanmak tlepok mau mesthi
luwih begja sing pancen gelem lara lapa, ngrekasa, lan wani ngrekadaya.
Manembrama Kesuksesan;
Jalaran ngranggeh kesuksesan iku ya ora gampang, mula kasil
ngregem iku uga kerep banjur dipanembrama, dimulyakake, utawa diramek-ramekake.
Ing kene iki uga banjur thukul syahwat nyega mambu: pamer.
Senajan sok-sok dibuntel kanthi niyat mulya, aweh dana
driyah marang sapadha-padhane sing lagi kesrakat, nanging merga kura titis
pangreksane malah dadi welas tanpa alis. Mula ing kene banjur ora keladuk yen
ana sing nduwe rasa cubriya, jan-jane naika padha aweh dana-driyah kae, kanthi
diupacarakake, kuwi kanggo sapa? Kanggo sing diwenehi apa kanggo sing menehi?
Yagene nalika tangan tengen ngulungae pambiyantu, ora mung tangan kiwane sing
weruh, nanging prasasat kudu dicongol-congolake marang liyane?
Uwal saka niyat tulus sing ana, pancen ora lidok unen-unen
sing ngandhakake, saya dhuwur wit-witan kuwi, saya banter tumiyupe angin.
Nanging patrap sing welas tanpa alis
mau tetep wae dianggep luwih mendhing tinimbang sing malah dadi kacang lali
kulite. Ora sethithik uga sing banjur selak marang lelakon kawuri. Iki kaya
kang kacetha ing lakon Sekar Pudhak Kencana, mligine tokoh Jaka Sambara sing
ora ngakoni Lambangsari jalaran melik nglanggengake kamulyan ing keraton. Ya,
ora patiya adoh karo lelakone crita Melayu Si Malin Kundang sing kaloka iku. ...
He he he . . . Edan Tenan. Salam Rahayu kanti Teguh Slamet Berkah Selalu
Lurr...
Semoga Bermanfa’at. Amiin
Ttd: Wong Edan Bagu
Pengembara Tanah Pasundan
Post a Comment